Dag 21; Pisa

Je kan natuurlijk niet naar Toscane zijn geweest zonder een bezoek aan de toren van Pisa. Zou hij wel echt zo scheef staan? En waarom staat ie eigenlijk zo scheef? Ik had al van veel mensen gehoord dat er in Pisa, buiten het plein waar de toren staan, niet bijzonder veel te beleven is. We twijfelen dan ook even; gaan we meteen in de ochtend, of bewaren we dit uitje tot vanavond. Omdat het vannacht flink geregend heeft en nu nog wat bewolkt is, is het (nog) niet zo warm als de afgelopen dagen. We besluiten na het ontbijt maar meteen op pad te gaan, dan hebben we het maar gehad.

Rond 10.30u zijn we in Pisa waar het ons weer opvalt hoe makkelijk we ook hier parkeerplaats kunnen vinden. Zou het dan nog rustig zijn? Nou… waarschijnlijk staan al die anderen ergens anders geparkeerd of zijn met de bus of trein, want op het Piazza del Miracoli wemelt het van de toeristen die op hun beurt allemaal even een foto maken waarop ze de toren tegenhouden. We lopen een stukje over het plein, maken ook wat foto’s en houden het al gauw voor gezien. Aangezien ik de avond na ons bezoek aan Lucca een van zijn souvenirs kapot heb laten vallen en toch nog spijt heb van een niet gekocht shirtje, rijden we nog even via die stad die op de weg terug naar de camping ligt. In de middag doen we vooral lekker niets. De heren vermaken zich in het zwembad met andere kindjes en Marcel en ik vermaken ons met een boek en tijdschrift. He het moet ook nog wel een beetje vakantie blijven!

Vanavond alweer onze laatste avond in Toscane, dus gaan we nog lekker uit eten bij het restaurant op de camping en natuurlijk spelen we nog een spelletje mini-toren-van-Pisa (al kan Lucca er niet tegen dat de poppetjes er af vallen en dus de toren op zijn kop zet…) Morgen gaan we alweer iets omhoog op de kaart, terug naar het Gardameer. We hebben een plekje op dezelfde camping als 2 weken geleden kunnen krijgen, dat maakt het voor de kinderen lekker herkenbaar en kunnen ze meteen weer hun eigen weg gaan. Stiekem hoop ik wel dat de Andre Hazes-fanclub inmiddels terug naar Nederland is….

Dag 20; Florence

Ondanks dat we toch echt vakantie hebben staan we op tijd op. Na het ontbijt rijden we naar beneden waar we in Montecatini op de trein stappen die ons in een klein uurtje in hartje Florence brengt. Gewapend met onze Capitol-reisgids en route uit het ANWB-boekje gaan we, na een snelle koffie en cappuccino-pauze, op pad. We lopen eerst in de richting van de Mercato-Centrale, een soort permanente overdekte markt. Wat een bedrijvigheid hier zeg! We wandelen door langs de San Lorenzo, waar we even op de trappen blijven zitten en de jongens achter de duiven aan jagen. Het is terwijl we daar zitten precies 12u en we horen de klokken van de Duomo al luiden! Dat is dan ook de volgende stop van onze wandeling. Ik ga lekker met de jongens op de grond zitten en bekijk de kerk nauwkeurig. Lucca ontdekt een ‘Sinterklaas’ “met staf mama!!” naast de deuren en ook Timo ziet steeds nieuwe dingen. We maken er een spelletje van. Ik noem iets op en zij zoeken het. Zo blijft ook voor hen het leuk om de stad te bezoeken. Voor nu laten we het bij alle gebouwen bij de buitenkant, we komen vast nog wel eens terug als ze wat groter zijn, en dan kunnen we altijd nog naar binnen.

We lopen door de winkelstraat waar we uitgebreid shoppen in de Disneystore, en zien dan op het Piazza della republica een prachtige draaimolen. Lucca is wel in voor een ritje en voor 1euro zit hij even later trots op het paard. Timo voelt zich daar wat te groot voor, maar heeft in de reisgids gezien dat op dit plein de superluxe zaak ‘Gilli’ zit, bekend van het gesuikerde zachte snoepfruit. Samen kiezen we allerlei mooie (en lekkere) vruchtjes uit en nemen ook nog wat broodjes mee die we op het plein opeten. Er is een straatartiest reuzebellen aan het blazen en Timo en Lucca leven zich uit deze vakkundig te vangen danwel kapot te prikken. Ze vinden het bijna jammer dat we weer door moeten lopen.

We bekijken de replica van de David van Michelangelo en de andere beelden op het Piazza della Signoria en bekijken de schilderijen in de loggia van het Palazzo Vecchio. Het Uffizi-museum slaan we over, we hebben gekozen voor het het veel kleinere Museo Galileo welke erachter ligt. In dit museum zijn vele voorwerpen te vinden dit te maken hebben met sterrenkunde, maar ook meetkunde, kaarten en globes. Vooral Timo kijkt zijn ogen uit, maar ook Lucca vindt het allemaal best spannend. Het sfeertje in het museum maakt het natuurlijk ook heel bijzonder. We zien de prachtigste wereldbollen, sterrenstelsels en de telescoop van Galileo Galilei, al moet ik eerlijk bekennen dat bij Timo de rechtervinger van Galileo, die hier ook staat uitgestald, meer indruk maakt (gadverdamme!)… In het laatste gedeelte van het museum kunnen de jongens ook zelf aan de slag met de instrumenten die we eerder in de tentoonstelling hebben gezien. Da’s natuurlijk extra leuk, want overal afblijven is niet Lucca’s sterkste kant.

Na het museumbezoek is het eerst tijd voor een ijsje en wat drinken voor we naar de Ponte Vecchio lopen. Op de brug zien we allerlei goud-, zilver-, en diamantwinkeltjes. Bling, bling! We lopen over de volgende brug weer terug en dan heb je eigenlijk nog een mooier zicht op de brug waar we net over gelopen hebben. Na nog een klein stukje over de ‘Champs Elysees’ van Florence en het zien van winkels met prijskaartjes vanaf een kleine 1000euro (voor een kleine accessoire uiteraard) hebben we het rondje compleet. Het is tijd om naar het station te gaan voor de trein terug naar Montecatini. Uiteindelijk zijn we rond 18.30u weer terug op de camping. Timo neemt nog gauw een duik in het zwembad en Lucca showt trots zijn nieuwe Spiderman-aanwinsten aan de campingbuurman. Die nodigt hem op zijn beurt uit om na het eten een film te komen kijken van Spiderman. Zo gezegd, zo gedaan. Gauw twee salades gemaakt voor het avondeten en nu zitten de jongens met hun snoetjes zo’n beetje in de laptop voor de buur-caravan.

Het was weer een heerlijke dag vandaag, Florence is echt een geweldige stad en ook met de kinderen superleuk om te bezoeken!

Dag 19; Markt in Pistoia

Het heerlijke van deze plek in Toscane is, dat het overdag warm is, maar ’s avonds heerlijk afkoelt. En dat slaapt toch net wat lekkerder. We staan vandaag weer rond 08.30u op. Als je wat wil gaan doen kun je er beter maar op tijd bijzijn.

We hebben van mensen op de camping de tip gekregen op woensdagochtend naar Pistoia te gaan, dus zo gezegd, zo gedaan. En inderdaad, het is de moeite waard. Eindelijk een echte markt waar vooral Italiaans gesproken wordt en waar de Italiaanse Nonna’s staan te graaien in bakken kledingstukken voor 3euro. Ook het stadje zelf is verrassend mooi. Sommige gebouwen doen niet onder voor die in Florence of Lucca. De jongens vinden het vooral heel jammer dat er geen speelgoedwinkels zijn en kleding shoppen is niet hun meest favoriete bezigheid (dat hebben ze niet van mama…).

Toch blijft vandaag een beetje in het teken staan van winkelen. We rijden namelijk op de terugweg via het ‘centro commerciale’ en brengen een bezoekje aan de Decathlon, het winkelcentrum en de megagrote Coop-supermarkt. Timo kijkt bij de visafdeling zijn ogen uit, vooral de grote inktvissen vindt ie geweldig. Jammer dat mama niet meteen de behoefte voelt dit klaar te maken... Gelukkig is hij vrij eenvoudig om te kopen met een bezoek aan de tegenoverliggende vestiging van een bekende, en bij de jongens zeer geliefde, hamburgerketen.

Half de middag zijn we weer lekker op de camping voor… ja voor wat eigenlijk… voor gewoon lekker niks. Beetje zwemmen, lezen, potje hockey met Lucca,dejongens een potje dartenetc etc. Wat kan een mens het toch druk hebben met niks doen ;-)!

Morgen willen we de Florence gaan bezoeken, dus de heren gaan op tijd naar bed, en ook wij zullen het niet zo laat maken. Welterusten!

Dag 18; Lucca

Met onze eigen Lucca op de achterbank ontkomen we natuurlijk niet aan een bezoek aan de stad Lucca. Alleen de rit er naartoe is al een feestje als je 5 bent, want overal staan borden met pijlen en je naam er op. Lucca is een oude compacte vestingstad, volledig ommuurd door een ca. 7 meter hoge vestingwal. Daarover heen loopt een wandel- en fietspad, dus onze eerste kennismaking met de stad doen we op de fiets. We huren fietsen voor een uurtje en gaan dan gauw omhoog de wal op. De tocht is ongeveer 4,5 km, en vooral Timo heeft op zijn mountainbike de grootste lol. Lucca zit bij mij achterop en spoort flink aan harder te rijden. Ook al zijn we geen veelvuldige fietsers, na 20min staan we al weer bij het beginpunt… Staat ook een beetje stom om de fietsen zo snel al weer terug te brengen… Dan nog maar een rondje door de stad. Dit is echter geen succes. Het wordt al vrij druk en de straatjes zijn smal. Als we dan ook nog eens om de 10 mtr moeten stoppen om te kijken welk straatje we nu precies nodig hebben, besluiten we toch maar terug te rijden naar de fietsverhuur en te voet verder te gaan.

We houden voor de wandeling de route aan die we van de fietsverhuur hebben gekregen en het valt vooral op dat er zo vreselijk veel kleine en grotere kerken te vinden zijn.

Bij het Piazza del Amfitheatro, een prachtig rond plein, volledig ommuurd, duiken we een terrasje op voor een lekkere lunch en natuurlijk gaan we niet weg zonder tas vol Lucca-souvenirs; een petje, t-shirt, sleutelhanger en snowglobe op een vespascooter (die ik helaas later op de dag per ongeluk kapot stoot). Ook kopen we een Buccellato, ‘de lekkernij van Lucca’, bij een veel te dure winkel, maar zoals stond aangegeven stond het op de lijst ‘things you have to taste before you die’, dus he, dat doen we dan maar.

We vermaken ons eigenlijk de hele dag en zijn pas tegen 16u weer op de camping terug. Dat Timo niet zijn beste week heeft blijkt als hij in het zwembad zijn zwembrilletje tijdens een bommetje op zijn oog krijgt en een aardige snee te pakken heeft op nog geen 3 mm van zijn oog af. Gelukkig is het niet heel diep, dus met koelen hopen we een heel blauw oog morgen te voorkomen.

We eten bij de caravan een heerlijke pastasalade en de jongens mogen vanavond een keer op hun tablets een film kijken in hun bedjes. Wij drinken wat met de campingburen en snijden onze veel te dure 'lekkernij'aan voor bij de koffie. Uuhhhh…. Het is een soort krentenbrood, droog, taai… Kortom eens geprobeerd, nooit meer ;-) De tijd vliegt deze avond weer voorbij en voor we het in de gaten hebben is het 23.30u, tijd om onze bedjes op te zoeken.

Dag 17; Montecatini Alto

Ook vandaag overleggen we tijdens het ontbijt wat we vandaag zullen gaan doen. We zijn wat later en het wordt al flink warm, dus een hele dag op pad zit er niet in. Uiteindelijk wil Lucca graag zwemmen, Timo eigenlijk op pad, dus zoeken we een middenweg. We besluiten op de camping te vertoeven en vanavond als het wat is afgekoeld naar Montecatini Alto te rijden om de stad te bekijken en een ijsje te eten.

Zo gezegd, zo gedaan. De heren spelen wat bij de caravan, de pinokkio’s van gisteren zijn nog steeds erg geliefd. Aan het eind van de ochtend wandelen we even naar het restaurant voor een cappuccino en spelen nog een spelletje triominos. Dat staat in de grote kast op de binnenplaats en vooral Lucca is er erg goed in. Begin van de middag gaan we naar het zwembad, dit keer niet het grote bad boven op de heuvel, maar het bad dat dicht bij de caravan ligt. Helaas blijkt dat hier nogal wat wespen bivakkeren en Timo heeft te pech dat hij wordt geprikt. Snel uitgezogen en gekoelt, maar hij is even flink geschrokken en wil vooral terug naar de caravan. We lossen het op door lekker naar de caravan te gaan en af en toe naar het zwembad te lopen om af te koelen (het is gelukkig maar 50 mtr). We relaxen met een boek in de hangmat, doen een lekker middagdutje en genieten van gewoon helemaal niets doen.

Na het eten rijden we naar Montecatini Alto, dat op ongeveer 2 km van de camping op de top van de berg ligt. Het is vandaag een feestdag in Italie en het is daarom gezellig druk in het kleine dorpje. Het is echt ieniemienie, een pleintje met wat restaurants, een kerkje boven op de top, maar vooral overal een vreselijk mooi uitzicht over Toscane! We wandelen wat rond, beklimmen wat steile straatjes en dan willen Timo en Lucca toch echt een ‘gelato’. Hoe leuk is het dat ze dan bij het terras waar we neerstrijken ook nog eens een Pinokkio-coupe op de kaart hebben staan. Hmmmm, die smaakt natuurlijk extra lekker!

Tegen de tijd dat het donker wordt (zo rond 21.00u) gaan we terug naar de auto, maar niet nadat we vanaf het panoramaterras hebben genoten van alle lichtjes beneden in Montecatini Terme.

De jongens gaan vandaag op tijd naar bed want morgen gaat Lucca naar Lucca en dat willen we in verband met de warmte op tijd doen. Ben benieuwd hoeveel gepersonaliseerde souvenirs we voor onze jongste boef kunnen vinden!

Dag 16; Pinokkio - Collodi

Na onze eerste nacht in Toscane, zijn we redelijk op tijd wakker. Vanwege de warmte had ik de ramen, maar ook 1 verduisteringsgordijn open gelaten en dat maakte dat Timo om 07.00u goedemorgen zei… Gelukkig vindt hij het helemaal geen probleem om nog een uurtje of anderhalf met zijn tablet te vermaken, maar dan wordt het al echt warm in de caravan, dus lekker ontbijten en plannen maken voor vandaag dan maar!

Wie ooit in Italië is geweest weet dat op iedere markt en bij iedere souvenirwinkel houten Pinokkio’s worden verkocht, ook Timo en Lucca hadden al een aantal keer aan de touwtjes getrokken. De bedenker van deze houten pop leefde heel lang geleden in het plaatsje Collodi. In dit stadje is nu een heus Pinokkio-park en aangezien dit park op nog geen 10km van de camping ligt wordt dit onze bestemming van vandaag. De folder en website zijn niet heel veelbelovend, we weten niet goed wat we moeten verwachten, maar dan kunnen we in ieder geval zeggen dat we er geweest zijn. Been there, done that ;-)!

Ondanks dat het zondag is, is het niet druk bij het park. We vinden makkelijk een parkeerplaats, en ook bij de kassa zijn we meteen aan de beurt. Het park begint met een kleine tentoonstelling met tekeningen, kostuums, beelden, schilderijen, oude uitgaven van het boek en een aantal megagrote touchscreens waarop allerlei boeken in allerlei talen kunnen worden bekeken. Buiten een grote, parkachtige tuin, waar je met een uitgezette route doorheen wordt geleidt. We komen allerlei uitbeeldingen van het verhaal tegen, moderne kunst, maar ook een ouderwetse poppenkast waar een voorstelling wordt gegeven. Helaas is het Italiaans voor de jongens niet te volgen, dus na een minuut of 10 is de concentratie echt op en sluipen we weg om verder te lopen. We treffen een speeltuintje, picknickplaats en Gepetto’s atelier waar de kindjes zelf kunnen knutselen. Timo wil liever buitenspelen, maar Lucca knutselt een prachtige Pinokkio-muts.

Een stukje verder is een ‘adventure-parcours’, een klimparcours voor kinderen. Na even uitvogelen hoe het in zijn werk gaat (gewoon een Italiaans formulier ondertekenen, waarin waarschijnlijk staat dat je zelf aansprakelijk bent als je kind niet meer over de rivier komt) en dan worden zowel Timo als Lucca in een harnas gehesen en krijgen een heuse helm op. Timo heeft het al vaker gedaan, maar Lucca is niet zo’n held, dus we zijn apetrots als ook hij het toch maar ff doet.

Het eerste parcours is boven land en daar sta je als ouder vlak bij, maar bij het 2^e stuk gaan ze over een rivier en komen via een tokkelbaan weer terug. En hoe, beide heren hebben een big smile en zouden zo nog een keer willen. Maar helaas we wandelen weer verder om de route af te maken langs alle beelden en kunstobjecten. Grappig om te merken hoe leuk de jongens dit vonden en zelfs in de abstracte uitvoeringen de juiste personages van het verhaal herkenden. Aan het einde van onze wandelroute staan nog3 antieke draaimolens, waarvan de jongens die met de Venetiaanse gondels het leukst vonden. Natuurlijk gaan we niet terug naar de camping zonder Pinokkio voor thuis. Timo kiest een marionet en Lucca een trekpop waar ze de rest van de dag voorstellingen mee geven. Er worden allerlei poppetjes bij gehaald en hele verhalen verzonnen, erg leuk!

Natuurlijk koelen we ook vandaag weer lekker af in het zwembad en genieten van een boek bij de caravan. De camping heeft achter de receptie een heuse leen- en ruilbibliotheek en da’s fijn want mijn tijdschriften heb ik allemaal kunnen ruilen voor exemplaren die ik nog niet gelezen heb.

We eten wat bij de caravan en gaan dan nog een ijsje en koffie halen bij het restaurant. De jongens spelen nog even in de speeltuin, we spelen op het terras nog een potje triominos en dan is het toch echt tijd om te gaan douchen en slapen. Buona Notte!

Dag 15; Reisdag Lago Maggiore - Toscane

We trekken weer verder vandaag, 400km richting het zuiden naar Montecatini Alto, een hooggelegen plaatsje tussen Pisa en Florence.

Een flinke rit, maar erg afwisselend. We vertrekken bij het meer in de bergen, waar we vanaf de snelweg de sneeuw weer op de toppen zien liggen. Vervolgens een heel stuk door een gebied zo vlak al Nederland en als het dan ineens weer wat heuvelachtiger wordt, doemt net voor Genua ineens de zee op. Wauw, wat is dat gaaf, al die schilderachtige dorpen tegen de heuvels.

Het laatste stuk naar de camping is goed voor onze ervaring ‘bergrijden met de caravan’ maar het gaat goed. Tegen 15u komen we aan op Camping Belsito, we hadden gisteren al telefonisch contact gehad om te vragen of er plaats was (“We hebben alleen een plaats met prive-sanitair, is dat oke?”), dus na een snelle incheck kunnen we meteen door naar onze luxe plaats!! Behelpen hoor, dat kamperen.

We maken kennis met de nieuwe buren, de jongens gaan meteen met hun nieuwe buurkids voetballen en een waterpistoolgevecht houden en wij zetten de luifel nog op. Daarna is het tijd voor duik in het zwembad. De camping heeft er 2, wij kiezen nog voor het bovenste zwembad, welke het grootste is en voorzien van allerlei bubbelbanken en jetstreams. Het zwembad is gaaf, maar het uitzicht dat je hier overal hebt is echt adembenemend mooi! Het water is heerlijk en vooral Timo vermaakt zich prima. Lucca heeft vanmiddag in de auto even geslapen en lijkt niet helemaal uitgerust wakker te zijn geworden. Gevolg; hij valt een paar keer, kan niets hebben en huilt om niks. Gossie, gelukkig hebben we vakantie en lekker tijd om samen te kroelen op de ligbedden en da’s natuurlijk het beste medicijn.

Eenmaal terug bij de caravan hebben de jongens bij het parkeerterrein een bramenstruik gevonden (of beter gezegd Marcel had hem gevonden en het ze laten zien) en samen gaan ze druk aan de slag met plukken, bij de bbq hebben we dan ook een lekker schaaltje op tafel staan. We BBQ-en op een andere plaats, want in de zomer mag dat hier alleen op een centrale plaats ivm droogte. Best gezellig met meerdere gezinnen bij elkaar. Na het eten snel afwassen (echt praktisch dat prive-sanitair, had ik al gezegd dat er ook een eigen afwasplaats bij zat?!) en de boys gaan nog even naar de speeltuin voor een potje tafeltennis. Inmiddels (21.45u) begint het al lekker af te koelen dus we zullen heerlijk slapen. Morgen op verkenning in Toscane!

Dag 14; Stresa - Lago Maggiore

Nadeel van wat dagen op tijd op is dat je biologische klok zich daar relatief snel naar aanpast. Gevolg; vanmorgen om 08.15u waren we allemaal klaarwakker. Op het gemakje ontbijten dan maar. De harde broodjes zijn we even beu, maar de jongens hebben de cornflakes (her-)ontdekt en ook de yoghurtjes zijn met wat fruit een heerlijk ontbijt. Het eerste gedeelte van de ochtend doen we het rustig aan. Timo en Lucca vermaken zich met hun vriendjes en een bak pokemonpoppetjes en wij genieten van een boek en koffie.

Tegen een uur of 11u vertrekken we van de camping. Een duidelijk plan hebben we niet, dus we rijden de kustweg langs tot we in Stresa komen. Het oogt het hier levendig, dus gauw op jacht naar een parkeerplaats. Met wat geduld lukt het ons om een plekje te vinden en als we er later achter komen dat het markt is, begrijpen we meteen de drukte hier. Toch valt die nog steeds in het niet bij de drukte die we bij het Gardameer hebben ervaren.

Vlakbij de haven zien de jongens weer een toeristentreintje staan en na onze ervaring in Sirmione, willen ze best nog een keer mee. We hebben alleen geen idee waar het naartoe gaat, op het dak staat iets van een villa en wat dieren af gebeeld, maar hoe en wat is niet helemaal duidelijk. Maar ach, net als zondag denken we, voor die paar euro per persoon hebben we in ieder geval een leuk ritje! Eenmaal onderweg komen we in contact met in Milaan wonende Engelsen die ons uitleggen dat het treintje naar het Villa Pallavicino-park gaat. Er zijn 2 soorten tickets, met entree en alleen voor de trein (die wij hebben). We maken dus met de trein een kleine ronde door de tuinen met de dieren, maar mogen niet uitstappen. Uiteindelijk zitten we de gehele rit gezellig te kletsen met onze nieuwe Engelse ‘vrienden’ en missen eigenlijk alles in de omgeving. Haha, gelukkig hebben we de terugweg nog

Nadat we weer zijn teruggekeerd in het centrum wandelen we door de kleine straatjes met winkeltjes en restaurantjes. We zien allerlei mooie gebouwen, waarvan het ‘rommelhuis’ het meest opvalt. De hele gevel is bekleedt met van alles en niks, over verzamelwoede gesproken… We nemen een late lunch op een pleintje in het centrum en wandelen daarna op het gemakje terug naar de auto. Na een bezoekje aan de supermarkt zijn we uiteindelijk net na 16u weer terug op de camping. Tijd voor een drankje en chippie voordat de heren nog even een duik in het zwembad nemen. Door onze late lunch hebben we niet echt trek dus we dineren vandaag met een snelle tosti van de skottel en als de mannen zijn afwassen, ruim ik vast de luifel op. Morgen trekken we weer verder, via Genua rijden we langs Cinque Terre naar Toscane, waar we de komende week weer nieuwe plekken gaan ontdekken!