Na onze eerste nacht in Toscane, zijn we redelijk op tijd wakker. Vanwege de warmte had ik de ramen, maar ook 1 verduisteringsgordijn open gelaten en dat maakte dat Timo om 07.00u goedemorgen zei… Gelukkig vindt hij het helemaal geen probleem om nog een uurtje of anderhalf met zijn tablet te vermaken, maar dan wordt het al echt warm in de caravan, dus lekker ontbijten en plannen maken voor vandaag dan maar!

Wie ooit in Italië is geweest weet dat op iedere markt en bij iedere souvenirwinkel houten Pinokkio’s worden verkocht, ook Timo en Lucca hadden al een aantal keer aan de touwtjes getrokken. De bedenker van deze houten pop leefde heel lang geleden in het plaatsje Collodi. In dit stadje is nu een heus Pinokkio-park en aangezien dit park op nog geen 10km van de camping ligt wordt dit onze bestemming van vandaag. De folder en website zijn niet heel veelbelovend, we weten niet goed wat we moeten verwachten, maar dan kunnen we in ieder geval zeggen dat we er geweest zijn. Been there, done that ;-)!

Ondanks dat het zondag is, is het niet druk bij het park. We vinden makkelijk een parkeerplaats, en ook bij de kassa zijn we meteen aan de beurt. Het park begint met een kleine tentoonstelling met tekeningen, kostuums, beelden, schilderijen, oude uitgaven van het boek en een aantal megagrote touchscreens waarop allerlei boeken in allerlei talen kunnen worden bekeken. Buiten een grote, parkachtige tuin, waar je met een uitgezette route doorheen wordt geleidt. We komen allerlei uitbeeldingen van het verhaal tegen, moderne kunst, maar ook een ouderwetse poppenkast waar een voorstelling wordt gegeven. Helaas is het Italiaans voor de jongens niet te volgen, dus na een minuut of 10 is de concentratie echt op en sluipen we weg om verder te lopen. We treffen een speeltuintje, picknickplaats en Gepetto’s atelier waar de kindjes zelf kunnen knutselen. Timo wil liever buitenspelen, maar Lucca knutselt een prachtige Pinokkio-muts.

Een stukje verder is een ‘adventure-parcours’, een klimparcours voor kinderen. Na even uitvogelen hoe het in zijn werk gaat (gewoon een Italiaans formulier ondertekenen, waarin waarschijnlijk staat dat je zelf aansprakelijk bent als je kind niet meer over de rivier komt) en dan worden zowel Timo als Lucca in een harnas gehesen en krijgen een heuse helm op. Timo heeft het al vaker gedaan, maar Lucca is niet zo’n held, dus we zijn apetrots als ook hij het toch maar ff doet.

Het eerste parcours is boven land en daar sta je als ouder vlak bij, maar bij het 2^e stuk gaan ze over een rivier en komen via een tokkelbaan weer terug. En hoe, beide heren hebben een big smile en zouden zo nog een keer willen. Maar helaas we wandelen weer verder om de route af te maken langs alle beelden en kunstobjecten. Grappig om te merken hoe leuk de jongens dit vonden en zelfs in de abstracte uitvoeringen de juiste personages van het verhaal herkenden. Aan het einde van onze wandelroute staan nog3 antieke draaimolens, waarvan de jongens die met de Venetiaanse gondels het leukst vonden. Natuurlijk gaan we niet terug naar de camping zonder Pinokkio voor thuis. Timo kiest een marionet en Lucca een trekpop waar ze de rest van de dag voorstellingen mee geven. Er worden allerlei poppetjes bij gehaald en hele verhalen verzonnen, erg leuk!

Natuurlijk koelen we ook vandaag weer lekker af in het zwembad en genieten van een boek bij de caravan. De camping heeft achter de receptie een heuse leen- en ruilbibliotheek en da’s fijn want mijn tijdschriften heb ik allemaal kunnen ruilen voor exemplaren die ik nog niet gelezen heb.

We eten wat bij de caravan en gaan dan nog een ijsje en koffie halen bij het restaurant. De jongens spelen nog even in de speeltuin, we spelen op het terras nog een potje triominos en dan is het toch echt tijd om te gaan douchen en slapen. Buona Notte!