We zijn redelijk op tijd wakker en dat komt goed uit, want we gaan op pad vandaag; er staat een bezoek aan Sirmione op de agenda. Sirmione ligt op een schiereiland helemaal in het uiterste zuiden van het gardameer en heeft een prachtig historisch centrum. Het kasteel en de ruïnes zijn de 2 belangrijkste trekpleisters, maar ook de nauwe straatjes met gekleurde huizen en vele winkeltjes maken het stadje meer dan een bezoekje waard. We hadden al begrepen dat je hier op tijd moet zijn, want anders is het lastig een parkeerplaats te vinden. Maar we hebben geluk, om 10.15u, staan we op een prima plek dichtbij het centrum.

Het grote kasteel valt meteen op en is tevens de ingang van het centrum, dus nadat we onder de poort door zijn, willen de jongens natuurlijk als echte stoere ridders het kasteel in. We kijken eerst binnen rond en wat opvalt zijn de prachtige doorkijkjes via de ‘schietgaten’ waarbij je zicht hebt op het gardameer. Je bent niet echt in het kasteel geweest als je niet hoog over de muren, tussen de kantelen hebt gelopen en dus beklimmen we de 78 treden naar boven. Het uitzicht is echt waanzinnig mooi, dus dat maakt het ongenoegen van het trapklimmen meer dan goed.

Na het kasteel is het tijd voor een cappuccino en espresso in een klein koffietentje en daarna wandelen voor de straatjes. We komen op een pleintje waar een soort treintjes klaarstaan die je voor 1 euro naar de ‘grotto’ brengen. We hadden ons niet erg goed voorbereidt, dus geen idee waar we naar toe gingen, maar de boys wilden graag met het treintje mee, en ach, voor een euro heen en euro terug, hebben we in ieder geval een leuk ritje. In de trein leert Wikipedia ons als snel waar we naar onderweg zijn (lang leve mobiel internet ;-)!) en het blijken overblijfselen te zijn van een oude romeinse villa die dateert uit het begin van onze jaartelling. We bezoeken eerst het archeologisch museum waar vooral de speerpunten en messen de aandacht van onze jongens hebben. Timo is ook erg bezig met alle romeinse letters en teksten op plaquettes, en probeert ze aandachtig te ontcijferen. Daarna naar buiten om via een stelsel van gangen, paden en steegjes ons te wanen in het oude Romeinse rijk. Het is inmiddels erg warm en mede door de vele trappetjes houden we het na een halfuurtje voor gezien.

We pakken het treintje terug naar het centrum, eten een ijsje (he, we zijn in Italië toch?!) en gaan dan op het gemakje terug naar de auto. Op de terugweg naar de camping maken we nog een stop bij de supermarkt om proviand voor de komende dagen in te slaan en zijn dan tegen 14.30u weer terug bij de caravan. Even wat drinken, en dan gauw de zwemkleding tevoorschijn, tijd om af te koelen. Het avondritueel verloopt net als de andere dagen; nog ff wat lekkers, kids spelen, wij wat lezen, rond een uurtje of 20u een lekkere pastamaaltijd op tafel en daarna verdwijnen de jongens nog even naar de speeltuin. De camping is klein, overzichtelijk en niet onbelangrijk, afgesloten bij zowel de ingang als aan de kant van het meer. Heerlijk om ze dat vertrouwen te kunnen geven en ze lekker te kunnen laten spelen. Lucca wilde nog graag de ‘nijntje-film’ kijken en was van plan daar de halve camping voor uit te nodigen (lang leve de speeltuin...) maar helaas vond mama dat niet goed. Inmiddels liggen beide heren weer heerlijk te dromen van alle avonturen van vandaag!

Wordt weer vervolgd…