Na een heerlijk ontbijtje met verse broodjes rijden we al (voor vakantiebegrippen) vroeg naar Reith im Alpbachtal, waar we de lift omhoog nemen naar de Reitherkogel, en oo wat vinden de heren dat gaaf! Hoe hoger we gaan, hoe enthousiaster ze worden. Ze vinden het bijna jammer als we boven bij het bergstation zijn.

Boven ligt het ‘Juppi Zauberwald’, waar een familiewandeling van ca. 2,5km kan worden gemaakt, met onderweg een speurtocht en op verschillende punten natuurlijke speelplekken voor de boys. Juist deze afwisseling maakt het erg leuk, en de jongens klagen niet over het lopen en klimmen. Het uitzicht is op een aantal plaatsen werkelijk spectaculair, en we zijn het er met z’n vieren over eens dat dit wel een heel mooie plek is. Terug bij het bergstation eten en drinken we wat en lopen nog een laatste rondje langs de trampoline en glijbaan. Dat we dat beter niet hadden kunnen doen blijkt als we om 12.01u terug zijn bij de lift en blijkt dat die van 12-13u stil ligt vanwege pauze…. Grrrr… daar hadden we even geen erg in. Maar ach, er zijn ergere plekken om je een uur bezig te moeten houden, dus genieten we nog wat langer daar boven op die berg.

In de middag rijden we naar het volgende plaatsje waar we weer een (weliswaar hogere en steilere) gondel naar boven nemen. De Wiederbergerhornbahn in Alpbach brengt ons in ongeveer 10min naar het bergstation. Ook hier is alles ingericht op families met kinderen, al is de opzet van dit ‘Lauserland’ anders. Hier kunnen de jongens actief aan de gang met outdooractiviteiten; een soort lassowerpen, kruisboogschieten, kampvuur, een klimparcours, watervalletje met springstenen, glijbanen van de berg af etc etc. Omdat alles hier veel dichter bij elkaar ligt, en we dus minder hoeven lopen is het goed dat we deze volgorde hebben aangehouden. Bij de camping hebben de jongens een schatkaart gekregen waarop ze stempels kunnen sparen bij plekken die ze in het gebied bezocht hebben en dus gaan we als laatste nog naar de stempelpost hier en de verrassing is groot als blijkt dat ze er hier meerdere krijgen en dus in 1 dag zelfs hun kaart vol hebben. Want nu mogen ze bij de plaatselijke VVV een kadootje ophalen, dus even later zitten ze beide met een mooie, nieuwe broodtrommel op de achterbank. We tanken nog even en daar worden wij dan weer blij van (euro 95 voor 1,10 per liter, jeah!), slaan nog even wat extra verpakkingen van ‘dat lekkere Oostenrijkse eten van gisteren’ (Kaiserschmarren kunnen ze maar moeilijk onthouden) in bij de spar en gaan dan terug naar de camping.

Marcel, Timo en Lucca nemen nog een duik in het zwembad en ik begin alvast aan het avondeten, want je kunt natuurlijk niet in Oostenrijk zijn geweest zonder XXL-schnitzel te hebben gegeten. Lang leve de scottelpan waar ik met gemak 3 van die superexemplaren tegelijk in kan bakken!

Omdat zo’n dag in de bergen wel heel vermoeiend is, kijken de jongens in bed nog even een filmpje voordat langzaam maar zeker de oogjes dichtvallen. Wat zullen die (uit-)slapen!